3 Ekim 2009 Cumartesi

Off be günlük canımı sıkmaya başladın....

ÜÇ İKİ BİR KAYIT.... Ben ilkokuldayken bir öğretmenim vardı: Şükran Hoca kendisini çok severdim. İnanılmaz iyi bir öğretmendi. Belki bu gün bulunduğum noktayı ona borçluyum ama bize hep günlük tutmamızı öğütlerdi. Ben ona çok değer verdiğimden bu öğüdünü her zaman yerine getirmeye çalşışırdım ama gel gör ki bu benim için bir işkenceden farksızdı çünkü günlükle resmen cebelleşiyordum. Öncelikle o küçük çocuk olayı yanlış anlamıştı. Olayın ismi günlük olunca her gün zorla bir şeyler yazmaya çalışıyordum ve sanki "Sevgili günlük...." diye başlamayı bir kural zannediyordum ve o nefret ettiğim günlük olayına bir de sevgili günlük diye başlamak beni iyice çılgına çeviriyordu. İşte size günlükle ayrılışımıza neden olan son sayfayı yazıyorum geçen gün bulmuş annem:

" Sevgili günlük

Şükran öğretmenimi çok seviyorum ama senden nefret ediyorum. Sana bir daha asla yazı yazmıyacağım. Allah belanı versin!

Hoşçakal! "


Okuyunca çok güldüm. Bir çocuk bu kadar açık konuşamazmış heralde günlüğüne....KESTİK

2 yorum:

  1. Hahahaaa dehşete kapıldım :) Kaç yaşındaymışsın merak ettim :)

    YanıtlaSil
  2. ilkokul bir veya iki olmalı:D

    YanıtlaSil

hadi ne söyliceksen söyle çabuk kayda giricem birazdan:)